Kunst

Bert Bouman, geboren in Dordrecht, volgde de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst in Den Haag (1937 – 1942). Na de oorlog begon hij als illustrator voor verschillende dag- en weekbladen. In de loop van de jaren verschoof zijn werkterrein steeds duidelijker naar typografische vormgeving en boekillustraties. In 1946 verhuisde hij naar Amsterdam.
Van 1965 – 1975 was hij werkzaam als docent ‘illustratief tekenen’ aan de Akademie voor Beeldende Kunsten te Arnhem. Daartoe verhuisde hij in 1965 naar Oosterbeek waar hij tot zijn overlijden in 1979 leefde en werkte.

Vrije tekeningen
Voor Bert Bouman was tekenen bijna zo natuurlijk als ademhalen. Zijn onderwerpen vond hij dichtbij, in zijn directe omgeving: een

portret, een bloem, een gebouw of een landschap. Het vrije werk van deze Oosterbeekse illustrator is minder bekend maar laat zien waaruit hij zijn plezier tot het tekenen putte, inspiraties die vervolgens dienden als bron voor zijn illustratieve werk. Op zijn reizen maakte hij uitgebreide reeksen schetsmatige tekeningen in zwart-wit of in kleur. Hij ontwikkelde een steeds herkenbaarder handschrift dat, ook in meer schilderachtig werk, de hand van de tekenaar toont. In de loop van de jaren werden zijn tekeningen eenvoudiger en meer expressief en persoonlijk. Uit iedere tekening spreekt zijn liefde voor het vak en voor zijn onderwerpen: kinderen, mensen, natuur en het landschap. Gedurende zijn leven ontwikkelde hij als illustrator een onmiskenbaar eigen handschrift en stijl. In de loop van de jaren werden zijn tekeningen eenvoudiger maar tegelijk krachtiger en vrijer.

Woord voor Woord
Bert Bouman brak landelijk door met zijn illustraties voor de kinderbijbel ‘Woord voor Woord’. IKON maakte het gelijknamige kinderprogramma dat van 1970 – 1976 werd uitgezonden. Karel Eykman schreef de tekst, Bert Bouman maakte de illustraties en Aart Staartjes presenteerde het programma. De tekeningen in deze kinderbijbel situeren bijbelverhalen in contexten die kinderen van nu herkennen. Zo loopt de barmhartige Samaritaan naast zijn ezeltje op een Hollandse boerderij af; helpt Jezus met de afwas in een keuken uit de jaren 1960; en zou het dochtertje van Jaïrus een buurmeisje kunnen zijn. Hiermee slaat Bouman een brug tussen de bijbelverhalen enerzijds en de wereld van kinderen. Deze kinderbijbel vormde een doorbraak door de manier waarop oude verhalen in hedendaagse beelden worden gecommuniceerd.

 

Plateelvormer, plateelschilder. Geboren: 12 februari 1878, Delft. Gestorven: 21 oktober 1928, Oosterbeek (gemeente Renkum).

http://www.artindex.nl/zuidholland/default.asp?id=6&num=0671900087011050223170037001890990501631

https://rkd.nl/explore/library/105384

Bernardus Arps was een zoon van Bernardus (1839-1913), letterzetter, drukker en oprichter der firma (later Hofdrukkerijen) B. Arps & Zoon, en Catharina Pardij (1835-1915).

Hij trouwde op 25 augustus 1892 met Anna Adriana van Rossem (1863-1944), kunstschilderes, dochter van Adriaan P.J. van Rossem (1817-1883), tabaksfabrikant, lid van de firma J.& A.C. van Rossem en Anna G. van der Horst (1826-1880). Bernardus en Anna kregen twee kinderen: Jacoba (1894-1957) en Bernardus (1898-1962).

Artistieke loopbaan
Bernardus Arps woonde en werkte, als letterzetter in de drukkerij van zijn vader, tot 1893 in Rotterdam. Daarna verhuisde hij, in 1898, naar Arnhem en in 1899 naar Oosterbeek. In 1901 betrok hij aldaar de villa (“Bernanco”, thans “Villa Arti”), aan de Jan van Embdenweg 2. De villa werd in de jaren tussen 1896 en 1900 onder invloed van de Neo-Renaissance en de Chaletstijl gebouwd en is tot op heden als architectuurhistorisch monument goed bewaard gebleven. Van 1906 tot 1921 woonde Bernardus Arps in Den Haag, waarna hij zich definitief vestigde te Oosterbeek tot zijn dood in 1938.

Arps was leerling van de Academie voor Beeldende Kunsten te Rotterdam en studeerde daarna aan de Polytechnische school te Delft onder leiding van Adolf le Comte (1850-1921). Hij schilderde, tekende en lithografeerde onder andere portretten en landschappen, maar is voornamelijk bekend geworden om zijn precies en verfijnd uitgevoerde stillevens. Als voorstelling koos hij vaak voor bloemen of een arrangement van oud-Romeinse en/of oosterse (Indische en Japanse) kunstnijverheid.

Gedurende zijn loopbaan was hij lid van Arti et Amicitiae te Amsterdam en de kunstenaarskring Veluwezoom, die zich vanaf het midden van de negentiende eeuw rond het dorp Oosterbeek vormde. Enkele prominente schilders die de Veluwezoom bezochten, als Johannes Bilders, Willem Roelofs en Anton Mauve, vormden later in Den Haag de kern van de Haagse School.

Naar de schilder Arps is een straat vernoemd in Heelsum (Gelderland).

 

 

Vele schilders van de Oosterbeekse School hebben in de eerste jaren van hun bezoeken aan Oosterbeek in pension gezeten bij de weduwe van Gerritn Ringelrooij, Johanna van den Berg. Nadat zij in 1853 voor de derde keer huwde met de plaatselijke huisschilder Hermanus Casper Wiesner, werd zij door haar pensiongasten “Vrouw Wiesner” genoemd, een naam die men in menige schildersbrief tegenkomt.
Zij had een onder de schilders begeerde combinatie van kamer met atelier, een situatie die tot 1864 heeft bestaan.
Haar pension stond vrijwel op de plek van de huidige “Gelderse Blom” aan de Benedendorpsweg.

Toen Gerard Bilders in 1863 van Jan Kneppelhout de opdracht kreegom op de Hemelse Berg twee bovendeurstukken te schilderen probeerde hij eerst een onderkomen bij “Vrouw Wiesner” te krijgen.
Hij belandt uiteindelijk bij juffrouw Lamers in een tweederangs logement aan het huidige Rozenpad. Hij schrijft aan Kneppelhout:
“Bij vrouw Wiesner, waar ik een atelier zou zoeken, ben ik niet zoo geslaagd als ik wenschte. Wel zou ik er eene der voorkamers tot werkplaats kunnen krijgen, maar ik zou er niet kunnen slapen en ontbijten, noch iets van dien aard, omdat vrouw Wiesner geene logees op die wijze meer aanneemt.”
Hij hoopte dat Kneppelhout hem logies op de Hemelse Berg zou aanbieden maar deze antwoord:
“Het wemelt hier, naar ik bij het zoeken van een verblijf voor u ontdek, van gaande en komende kunstenaars. Evenwel zal juffrouw Lamers U gaarne onder haar gastvrij dak in de Natte Steeg (Rozenpad) huisvesten en in allen geval, daar ik gezegd heb, dat ghij ook nog al eens thuis zoudt willen schilderen, het atelier voor u open te houden”.
Johanna van den Berg en Hermanus Casper Wiesner liggen begraven op de Oude Begraafplaats aan de Fangmanweg (C 043).

 

Links voor het graf van Jacob van Lennep op de Oude Begraafplaats aan de Fangmanweg te Oosterbeek ligt het graf van de schilder Claes Hendrik Meiners. Deze werd in 1819 in Amsterdam geboren en kreeg zijn schildersopleiding op het atelier van Barend Cornelis Koekkoek (1803-1862).

Deze bij uitstek romantische schilder verzamelde een kring van getalenteerde leerlingen om zich heen met wie hij in de omgeving van Kleef tekende waarna schilderijen in het atelier werden uitgewerkt. Vanaf 1841 heeft Koekkoek zijn eigen Academie in Kleef, waarop Meiners ook enige tijd lessen volgt.

Hij huwde met Carolina Johanna Agatha Pet, die van goede huize was. Het gezin woont in Amsterdam maar in de zomer verblijft Meiners in Oosterbeek om er te tekenen en schilderen. In 1857 wordt zijn dochter Wilhelmina Carolina geboren en een jaar later zoon Piet Meiners die ook een glansvolle carrière als schilder zou opbouwen.
In 1863 krijgt het echtpaar Meiners, wonend in Arnhem,weer een zoon, Pieter Paulus Johannes Agricola die 13 jaar later in Oosterbeek zou overlijden. In 1866 wordt Nicolaas Hendrik en in 1867  Nelina Jacoba Louiza geboren. In hetzelfde jaar overlijdt zijn eerste vrouw waarna hij in 1870 hertrouwt met Henriette Elizabeth Swanenburg.

 

Wat zijn Oosterbeekse tijd betreft; in 1857 woont Meiners op het adres “in het Dorp 41”, het huis van “Vrouw Wiesner” en bezoekt het op steenworpafstand gelegen kunstenaars café “de Vergulde Ploeg”, waar hij Johannes Warnardus Bilders, die enige jaren naast het café woonde (“de Parre”), trof.
Hij blijft zijn verdere schildersleven Oosterbeek trouw ofschoon hij de laatste 20 jaar van zijn leven in Arnhem woonde, waar hij de drijvende kracht was van de kunstenaarsvereniging “Artibus Sacrum”.
Hij overlijdt op 20 april 1894 te Arnhem en wordt op de Oude Begraafplaats aan de Fangmanweg begraven. (A 283)