Pagina 35

Oosterbeek – Stationsweg

22 juli 2014 - 5 Reacties

Het stationnetje waar deze weg zijn naam aan ontleent, is volgens de officiële Spoorwegmaatstaf, eigenlijk nooit meer dan “een halte” geweest. Sinds de afbraak van het lokettenkantoor kan de halte ook nauwelijks op gewichtiger naam aanspraak maken. Maar jarenlang heeft Oosterbeek over twee stations gesproken: Oosterbeek-Hoog (Stationsweg) en het rechtmatig zo genoemde Oosterbeek-Laag (Klingelbeek).

Stationsweg nabij de Utrechtseweg met links vooraan een verdwenen villa en daarachter een bestaand pand waarin na WOII hotel Strijland gevestigd was.

Hotel "Strijland" op Stationsweg 6 werd gebouwd als woonhuis in 1887. — Hotel “Strijland” op Stationsweg 6 werd gebouwd als woonhuis in 1887.

Op de voorgrond Paul Krugerstraat 4 met rechts daarvan het huis op nummer 2. — Op de voorgrond Stationsweg 18 met daarachter Paul Krugerstraat 2, eveneens met de voorgevel aan de Stationsweg.

Stationsweg 20-22 — Links villa “Montagne” (nummer 20) met rechts daarvan de villa “Causa Laetitiae” (nummer 22 ).

W0103 Mariaweg - Cronjéweg - Stationsweg Oosterbeek

0763 Oosterbeek stationsweg 1909 — Hoek Stationsweg/ Cronjeweg, met de in 1910 gebouwde villa op Cronjeweg 1 op de hoek. Daarachter het in 1904 gebouwde huis op nummer 40. Tussen beide huizen werd in 1948 een nieuw huis gezet dat nu het nummer Stationsweg 36 heeft.

oosterbeekstationsweg38nr1819 — De villa op Stationsweg 38.

Huis "Svaco" in opdracht van V. Carstens in 1912 gebouwd naar een ontwerp van de architect Johannes Mutters. — *Huis “Svaco” in opdracht van Vilhelm H. S. Carstens in 1912 gebouwd naar een ontwerp van de architect Johannes Mutters.*

Vilhelm Hans Sofus Carstens werd op 31 juli 1858 geboren in Arnaes ved Flensborg, Denemarken. In 1887 werd hij tot Nederlander genaturaliseerd. In 1908 vestigde Carstens zich in Oosterbeek op de Stationsweg 6 in een door schoonmoeder geschonken villa, kennelijk niet naar de zin van Carstens die iets noordelijker een perceel grond kocht om er een huis te bouwen. In 1913 begon de bouw van een fraaie villa “Svaco”, door de Oosterbeekse aannemer E. de Geest, naar een ontwerp van de architect Johannes Mutters. Het volumineuze huis werd pas in 1922 opgeleverd met in de voorgevel een groot tegelplateau met de naam van het huis “Svaco”, samengesteld uit: Sjoerdina (eerste voornaam van zijn echtgenote) Vilhelm (eigen voornaam) Amelia (tweede voornaam van zijn echtgenote) Carstens (achternaam) Oppedijk (achternaam van zijn echtgenote).

Huize “Svaco” met op de achtergrond station Oosterbeek- Hoog.

Na WOII vestigde de gemeente Renkum er de dienst gemeentewerken.

Ambtenaren van de dienst gemeentewerken voor het huis "Svaco". — Ambtenaren van de dienst gemeentewerken voor het huis “Svaco”.

Na afbraak van de villa werd op het perceel een flatgebouw geplaatst, nummer 33- 41, dat nog steeds de naam draagt van de voormalige villa van Carstens.

Op Stationsweg 46 ligt nog steeds de in 1902 door de Oosterbeekse aannemer Evert de Geest (1860-1939) gebouwde villa “Klein Dreijen”. De opdrachtgever was de van 1891 tot 1916 president- directeur van Holland-Amerikalijn zijnde Jan Volkert Wierdsma.
Architect van de villa was de uit Hilversum afkomstige J. de Groot.

De villa "Klein Dreijen rond 1930. — De villa “Klein Dreijen rond 1925. J. V. Wierdsma is dan al overleden, in 1916, maar zijn weduwe woont er nog tot 1925. Daarna treffen we er mr. J. S. Royaards, die behoorde tot de eerste bestuursleden van de Vereeniging tot verzorging van gebrekkige en mismaakte kinderen in Nederland, welke een “Eerste Tehuis voor gebrekkige en mismaakte kinderen” oprichtte. Door het bestuur van het N.H. Diaconessenhuis werd een deel van het aan de Arnhemse Bovenbrugstraat gelegen gebouw “Bethanië” in huur aangeboden. Op 9 december 1900 werd dit gebouw geopend als Eerste Tehuis voor gebrekkige en mismaakte kinderen.

Station-Hoog werd in 1848 in gebruik genomen. De door de Rhijn Spoorweg-Maatschappij aangelegde trein- verbinding Utrecht-Arnhem deed al sinds 16 mei 1845 dienst (zie ook Taludweg).
Bij het naderen van het station passeerde men aan de rechterhand de voormalige stalhouderij van Coen Aalbers, hier ter hoogte van de benzinepomp.

Stationsweg nabij station Oosterbeek-Hoog. Rechts de stalhouderij van C. J. Aalbers.

Stationsweg nabij de brug over het spoor. Met het stationsgebouwtje aan de noordzijde van het spoor.

Vlakbij het station had zich in de eerste helft van de negentiende eeuw de stalhouder Coen Aalbers gevestigd. Deze zat aanvankelijk op de plek van de huidige villa Vreeberg aan de Pietersbergseweg. Van alle stalhouderijen in Oosterbeek zat hij het dichtst bij de reizigers die aankwamen op het station van Oosterbeek. In later jaren werd deze stalhouderij gedreven door de stalhouder- landbouwer Jan de Geest.

Stalhouderij Aalbers aan de Stationsweg op de hoek van de Parallelweg.

Oosterbeek – Sportlaan

22 juli 2014 - Reageer

De naam van deze laan, die naar de sportterreinen van “de Bilderberg” leidt, spreekt voor zich.

De ingang van het sportpark "De Bilderberg" rond 1935. — De ingang van het sportpark “De Bilderberg” rond 1935.

Aan de Sportlaan ligt aan de westelijke kant, op nummer 2, de “Trapperhorst”, het clubhuis voor Scouting- OPV Schoonoord.

De bouw van het clubhuis de Trapperhorst in 1950.

De opening van het gebouwde clubhuis de Trapperhorst in 1951. Op de foto rechts de eerste voorzitter van Heemkunde Renkum Heijbroek. — De opening van het gebouwde clubhuis de Trapperhorst in 1951.

Links het oud-bestuurslid van Heemkunde Renkum en hopman van de scouting Th. Werningh Cöster.

Bovenstaande en volgende foto`s geven het oude clubgebouw weer. In april 2008 werd een groot deel van het clubgebouw in de as gelegd, waaruit het nieuwe scouting gebouw herrees.

Brand in de “Trapperhorst” in 2008 (foto Jan Wamelink)

Het nieuwe clubhuis "Trapperhorst". — Het nieuwe clubhuis “Trapperhorst”.

Iets noordelijker aan de westkant van de Sportlaan ligt een in 1918 gebouwde woning.

De rietgedekte woning op Sportlaan 1. Het werd gebouwd in 1918 en kreeg later een rieten dak.

Vervolgens bereikt men het sportpark “Bilderberg”.

Na WOII zocht de Oosterbeekse padvindersbeweging een onderkomen voor haar activiteiten. De bewoner van huize “Valkenburg” aan de Utrechtseweg, M. Heijbroek, bood zijn koetshuis aan en hierin vond men enige jaren het clubhuis.
In 1950 wordt een door dhr. Hartman gebouwd clubhuis opgeleverd. Bij de in gebruik name wordt als dank voor de jarenlange gastvrijheid op de “Bilderberg” een bank aan Heijbroek aangeboden die zijn naam draagt, de “Heijbroekbank”.

Het gemeentelijk sportpark "Bilderberg" met de "Heijbroekbank". — Het gemeentelijk sportpark “Bilderberg” met de “Heijbroekbank”, een geschenk aan de oud- bewoner van de villa Valkenburg (z.a.) en eerste voorzitter van Heemkunde Renkum..

Oosterbeek – Spanjaardstraat

22 juli 2014 - Reageer

Oosterbeek – Sonnenberglaan

22 juli 2014 - 2 Reacties

Na in 1881 het landgoed gekocht te hebben liet J.R. Wellenberg er in 1883 een kasteel op bouwen dat tot 1952 het landschap sierde. — Na in 1881 het landgoed gekocht te hebben liet J.R. Wellenbergh er in 1883 een “kasteel” op bouwen dat tot 1952 het landschap sierde.

Huis "Sonnenberg" vanaf de Sonnenberglaan, uit het oosten, gezien. — Huis “Sonnenberg” vanaf de Sonnenberglaan, uit het noorden, gezien.

De Sonnenberg wordt al in 1428 genoemd als “een hegge holts gelegen in Hillenbossche”. Hendrik van Wijhe was toen eigenaar. Het laatst bekende huis werd 1883 door J.R. Wellenberg gebouwd. Een indrukwekkend herenhuis met verscheidene torentjes en decoratieve uitbouwsels.

De westzijde van huis "Sonnenberg" met links de duiventoren, die enige tijd ook als belvedère werd gebruikt. — De westzijde van huis “Sonnenberg” met links de belvedère.

Aan de oostzijde van het huis was, nabij de huidige Hartensteinlaan, een Aeolusharp of windharp geplaatst door J.R. Wellenberg. Het betrof een houten constructie met daar overheen gespannen snaren. Bij wind werden de snaren in trilling gebracht zodat een geluid hoorbaar werd. De windharp was geplaatst op een rotspartij die kon worden beklommen.

De aeolusharp van de "Sonnenberg". Foto rond 1900. — De aeolusharp van de “Sonnenberg”. Foto rond 1900.

Het graf van J.R. Wellenberg, zijn vrouw en een jong gestorven kind aan de oostzijde van het landgoed. In 1905 werden zij overgebracht naar de Begraafplaats Zuid aan de Van Limburg Stirumweg te Oosterbeek. — Het graf van J.R. Wellenbergh, zijn vrouw en enige jong gestorven kleinkinderen aan de oostzijde van het landgoed. In 1905 werden zij overgebracht naar de Begraafplaats Zuid aan de Van Limburg Stirumweg te Oosterbeek.

Wellenbergh werd begraven op het eigen kerkhofje van Sonnenberg, vlakbij de plek waar nu “Residence Hillenbos” zich bevindt. Zijn grafmonument, dat van de oude bouwwerken ( waaronder een Eolusharp en een berceau met doolhof) nog het langst stand heeft weten te houden, had toen allang het veld moeten ruimen. Na Wellenbergh’s dood is het bezit enige malen van eigenaar verwisseld. Achtereenvolgens waren J.U.P.P Deden, H.H.C. Castendijk (bouwer van de Ommershof aan de Graaf van Rechterenweg), Th. E.J. baron van der Felz, de schoondochter van de Duitse staalmagnaat August Thyssen, Amelie Thyssen- Zur Helle, en de Bataafse Grondbezit Maatschappij Rotterdam eigenaren. Van deze onderneming nam de gemeente Renkum in 1951 het landgoed over voor fl. 236.000,-.

De linker torenspits van de Sonnenberg stort bij de sloop in 1952 ter aarde.

De ingang van de Sonnenberglaan bij de Utrechtseweg. Niet zichtbaar, rechts, de portierswoning.

De door J.F.M. Goossens gevonden gevelsteen van het huis "Sonnenbergh". Gevonden in de slotgracht van het verwoeste kasteel Doorwerth. Het opschrift luidt: "God-si-mijn-Well-Son-en-Borg". — De door J.F.M. Goossens, bewoner van het huis Sonnenberglaan 1, gevonden gevelsteen van het huis “Sonnenberg”. Gevonden in de slotgracht van het verwoeste kasteel Doorwerth. Het opschrift luidt: “God-si-mijn-Son-en-Borg”

Een kavel langs de Utrechtseweg, waartoe ook het huis behoorde, werd door de gemeente verkocht aan de Nederlandse Onderwijzersvereniging (NOV) (1951),welke het huis liet slopen en een rusthuis voor gepensioneerde onderwijzers deed verrijzen.

Het N.O.H. tehuis. Geheel rechts zichtbaar een van de "aanleunwoningen" die onderdeel waren van het tehuis. — Het N.O.H. tehuis. Geheel rechts zichtbaar een van de “aanleunwoningen” die onderdeel waren van het tehuis.

Oosterbeek – Slijpbeekweg

22 juli 2014 - Reageer

Slijp beek is de naam waaronder de beek, langs de Hes, in oude stukken wordt genoemd (zie Hesweg). Op haar beurt dankte de beek haar naam aan de dusgenaamde slijp-molen (Slijpmolen is een molen om gereedschap te slijpen) welke zij, door haar sterk verval, van aandrijf kracht voorzag.

Oosterbeek – Sint Bernulphusstraat – Bernulphuspad

22 juli 2014 - Reageer

Zicht op het St. Bernulphuspad met op de achtergrond de St. Bernulphuskerk aan de Utrechtseweg. Links de jongensschool en rechts het klooster, met de kapel en kleuterschool, daterend uit 1907. De lagere school voor meisjes, een naaischool en het pensionaat, bestonden al sinds 1902. Achter de schutting lag de kloostertuin. Nadat in 1952 ook nog een V.G.L.O.- school voor meisjes werd opgericht, moesten de zusters van Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid, door te weinig roepingen, hun educatief werk beëindigen. (Zie op deze site de geschiedenis van het klooster)

Bernulphus (aanvankelijk Bernold of Bernoldus) zou volgens de overlevering omstreeks de elfde eeuw pastoor van Oosterbeek zijn geweest. Hij overleed 19 juli 1054. De legende wil dat Bernulphus onder bijzondere omstandigheden in contact kwam met de toemalige machthebber Keizer Koenraad II.Deze had op doorreis zijn echtgenote Keizerin Gisela in Oosterbeek moeten achterlaten, omdat zij een kind verwachtte. Zij werd in de pastorie opgenomen en liefdevol verzorgd. Na van de pastoor het bericht over een voorspoedige geboorte van een zoon te hebben ontvangen, zou Bernulphus door de keizer tot (de 20e) bisschop van Utrecht zijn benoemd (1027). Sint Bernulphus is Schutspatroon van de St. Bernulphus parochie.