De weg kreeg zijn naam omdat hij parallel loopt aan de in 1845 tot stand gekomen spoorbaan Utrecht-Arnhem (zie Stationsweg).
Oosterbeek – Parallelweg
De weg kreeg zijn naam omdat hij parallel loopt aan de in 1845 tot stand gekomen spoorbaan Utrecht-Arnhem (zie Stationsweg).
Goedemorgen,
Mijn naam is Alex de Groot en ik vraag me af of jullie ook fotos hebben van de Parallelweg 120 en of jullie weten wie daar in september 1944 woonde. Ik doe namelijk onderzoek voor een Engelse vriend wiens grootvader bij Dreijerheide is gesneuveld en die familie schijnt hem gevonden te hebben.
Bij voorbaat dank,
Alex de Groot
Was dat toevallig Maurice May? Die is daar gesneuveld en in een veldgraf gelegd in de tuin. Dat was enkele meters van de kelder in de Graaf Ottolaan waar mijn familie op diezelfde dag moest vluchten omdat hun huis door de Duitsers in de brand was gezet. We hebben het hier echt over meters! Toeval is ook dezelfde dag…..21 september!
Volgens het adresboek 1940 Oosterbeek woonde ene mej. A. Wijers aan de Parallelweg 120. Zij woonde daar in 1948 niet meer. Kan niet achterhalen of zij hier in 1944 ook nog woonde.
G.M. Wijers is hier in 1928 komen wonen volgens het bevolkingsregister (reconstructie). Ook ene M. Derksen is hier in 1928 komen wonen.
September 1944 woonde daar Mej. A. Wijers.
Ze was onze buurvrouw.
Wij woonden op 122, later Nico Bovenweg 42
wie kan mij helpen ik ben op zoek naar de familie van dijk ze hebben daar
gewoond op de Cornelia schade weg in Oosterbeek nummer 16 ze hebben daar ge woon tot 1955
ik heb veel info nodig
Mevrouw Wijers is op 21 september 1944 samen met gezin Hekking (7 man) en mevrouw Wijers-Kamihara (zij was van oorsprong Japans) met haar 2 zoons Gerrit en Jan uit haar kelder gevlucht en via het taluut bij het huidige station, via de dreyense weg gelopen naar landgoed Groot Warnsborn. Kamihara was de weduwe van suikermagnaat Wijers die in 1941 plotseling overleed. Zus Wijers woonde op Parallelweg 120 en weduwe Kamihara in de Graaf Ottolaan 30 (toen 2 huizen verderop). De overleden heer Wijers had als rijke investeerder de huizen (even nummers) van de toenmalige Graaf Ottolaan in de verhuur. Hij woonde ergens op de Dreyense weg maar zijn weduwe Kamihara kwam na zijn overlijden dus in een huis in de Graaf Ottolaan te wonen met hun 2 kinderen. Op die 21ste september 1944 was de hele straat Graaf Ottolaan al gevlucht uit hun kelders. Alleen de familie Hekking op nummer 26 nog niet als mede Kamihara en Wijers.. Maar in de middag staken de Duitsers de hele rij huizen Graaf Ottolaan in brand om zo beter zicht te hebben op de Britten die achter de aangrenzende achtertuinen zaten en de noordelijke perimeter probeerden te verdedigen. Toen de familie Hekking in de kelder brandlucht rook zijn ze zonder iets mee te nemen gevlucht naar Wijers even verderop. Daar was een veel grotere kelder en daar zaten Kamihara met haar zoons en mevrouw al verscholen. Intussen brandde de hele Graaf Ottolaan af (binnen 3 uur). Alleen de nummers 24 en 22 (dat zijn nu de nummers 14 en 12) zijn grotendeels blijven bestaan. Op de hoek Parallelweg stond Duits Flak geschut met in zwarte uniformen geklede (SS) Duitsers. Omdat de beschietingen nu zo dichtbij waren zijn ze na 3 uur in de kelder bij Wijers gevlucht met zijn allen. Dat wil zeggen de familie Hekking (echtpaar met 5 kinderen), Kamihara met 2 kinderen en mevrouw Wijers. 11 man in totaal maar het kunnen er ook 12 geweest zijn. (er wordt geproken van de gezusters Wijers maar het is niet duidelijk of daar Kamihara of nog een andere zus mee wordt bedoeld. Enige mogelijke vluchtroute was noord of noordoost.. Omdat het viaduct bij station Hoog kort daarvoor was opgeblazen zijn ze via het taluut naar beneden en weer naar boven via de Dreyense weg onder heftige beschietingen via de Amsterdamse weg (oversteek) en de bossen bij Groot Warnsborn in de Oranjerie beland met nog ca. 70 andere vluchtelingen. Daar hebben ze 2 weken geslapen en geschuild in de kelders. Na de slag om Arnhem zijn de vluchtelingen allemaal in andere richtingen verder geëvacueerd. Hekking via Barneveld naar Horst (Ermelo). De anderen weten we niet waarheen. Wel heeft naar mijn weten iedereen de oorlog overleefd. Treurige anekdote is dat zoon Gerrit (van Wijers en Kamihara) in 1947 is gesneuveld in Indië als jong militair. Wijers en Kamihara liggen nog begraven op de algemene begraafplaats noord-zuid in Oosterbeek. Mogelijk is mevrouw Wijers na de oorlog naar Den Haag of randstad verhuisd. Het huis op de parallelweg 120 was wel beschadigd maar is gerestaureerd. De Graaf Ottolaan is na de oorlog vanwege onbewoonbaar gebied onteigend en opnieuw verkaveld. In 1944 waren er geen huizen met oneven nummers op de Graaf Ottolaan. Dat was een open veld en je kon dus naar de Parallelweg en het spoor kijken. Alleen onderaan op het kruispunt stond dus het huis van Wijers en daarnaast (oostelijke hoek) het huis van de familie Cordes. Sommige huizen in de Graaf Ottolaan zijn herbouwd op de fundamenten van de afgebrande woningen maar alleen de bocht in de straat is nog herkenbaar en de 2 overgebleven (2 onder 1 kap) woningen. Ik ben bezig met een documentaire over dit verhaal en zijn met 3 laatste ooggetuigen deze route nagegaan. Ik hoop het dit jaar nog vóór 17 september (80 jaar na deze oorlog) te publiceren.
Is er nog iemand die (uit overlevering) foto’s heeft van het gebied Nico Bovenweg (parallelweg) en de Graaf Ottolaan van vóór of vlak ná de Slag om Arnhem? Dit is erg lastig te vinden omdat vrijwel alle huizen Graaf Ottolaan inclusief inboedel op 21 september 1944 zijn afgebrand. Ook ben ik op zoek naar nazaten van de familie Vader (nr 28) en Speekenbrink (nr 32).
Tevens verzoek aan de web-eigenaren van deze site of ik de foto’s hierboven mag gebruiken in mijn documentaire (bedoeld voor archivering laatste ooggetuigen). Alle informatie uit dit stukje geschiedenis van Oosterbeek Hoog is van harte welkom.