Petrus Jacobus Joubert (1831-1900), was opperbevelhebber van het leger van de Zuid-Afrikaansche Republiek van 1880 tot 1900. Hij was een afstammeling van de Franse hugenoten die naar Zuid-Afrika zijn gevlucht na het intrekken van het Edict van Nantes door Lodewijk XIV. Joubert werd vroeg in zijn jeugd wees en trok naar de Transvaal. Gedurende de eerste Britse annexatie van de Transvaal kreeg Joubert een reputatie van onverzoenlijkheid en spoorde hij zijn omgeving aan tot verzet tegen de Britse onderdrukker. Bij de verkiezingen voor het presidentschap werd hij 3 keer door zijn aartsrivaal Paul Kruger verslagen, maar zag zich wel telkens tot vice-president benoemd.Tijdens de aanloop naar de Tweede Boerenoorlog kocht Joubert grote voorraden geweren en ammunitie. Hij had een klein aandeel in de onderhandelingen die resulteerden in het ultimatum dat in 1899 door Kruger naar Groot-Brittannië werd gestuurd. Tijdens deze oorlog leidde een zwakke gezondheid tot een feitelijk einde van zijn generaalschap. Hoewel hij nog als opperbevelhebber werd gezien, stierf hij in Pretoria aan buikvliesontsteking terwijl het Engelse leger naar de stad oprukte. Het bespaarde hem het lot van krijgsgevangene.
Op de Joubertweg werden meerdere winkels aangetroffen.
de slagerij van mijn ouders , die fiets was van mijn broer .