Johannes Warnardus Bilders (geboren te Utrecht 1811, overleden te Oosterbeek 1890) was één der talrijke kunstschilders die in het landschap van de Veluwezoom inspiratie vonden. Ook Bilders (tweede) vrouw, Maria Philippina van Bosse, en zijn jong overleden zoon, Albertus Gerardus beoefenden de schilderkunst. Bilders kwam in 1841 voor het eerst in Oosterbeek. Hij woonde o.a. in de Parre en Rozenhage aan de Benedendorpsweg. Zijn eerste vrouw overleed in 1861 en in 1880 trad hij met Maria van Bosse in het huwelijk. Zij was een dochter van mr. Peter Philips van Bosse (1809-1879) die verscheidene perioden als minister van financiën en van koloniën optrad. Het echtpaar Bilders-van Bosse ligt op het oude kerkhof aan de Fangmanweg begraven.
Voordat de weg zijn naam kreeg sprak men over de Eng, een plek waar landbouwgronden werden bewerkt. Nu resteert nog een groot grasland waar vroeger akkers zich bevonden. Toch werden er “in den Eng” wel enige neringdoenden getroffen. Op de hoek van het Van Deldenpad met de huidige Bildersweg, toen “het paadje van Mauk” genoemd naar de schoenmaker/ tapper M. (Maurits) P. Wolffensperger, stond diens café , zichtbaar op de eerste foto hierboven.
Op Bildersweg 14, na de bouw van het naastgelegen “Souvenir” in 1930 door dhr. Voute, omgenuumerd naar 16 stond tot ongeveer 1965 de villa “Uilengeluk” waarin de bekende Oosterbeekse kunstenares Wilhelmina Cornelia Johanna Cambier van Nooten (1881-1972) zich in 1921 vestigde. Met de kunstenaar Jan Schonk organiseert zij daar exposities. Voor de eerste expositie maakt Jan Schonk een fraaie, forse aquarel die bezoekers moet trekken.
In 1929 gaat de villa door brand verloren. In dat jaar woont ze nog op Unkschepad 3, hetgeen erop wijst dat schilders zich zeer tot deze plek in de uiterwaarden van Oosterbeek thuis voelden. Ook de schilder Bonsen woont er tot 1938. In 1921 vestigt zij zich aan de Bildersweg 14 in de villa “Uilengeluk” waar zij samen met Jan Schonk exposities organiseert.
In 1930 wordt het huis naast (noordelijk) “Uilengeluk”, “Souvenir” gebouwd in opdracht van W.E Voûte, dan nog wonend in de Weverstraat. Door de herbouw van “Uilengeluk in hetzelfde jaar kreeg deze nieuwbouw voor het achterhuis nummer 16 en het voorhuis 18.
Mara
Wat leuk deze informatie ! ik heb nl in het woonhuis uilen geluk van af mijn geboorte totdat het door de gemeente het huis sloopte om er nieuw bouw op te zetten gewoond ! Het huis had een hele grote tuin en keek uit op akkers ! Waar wij als kinderen op speelde in de zomervakantie als het koren er af was .