Vacantie-Kinderhuis (Anna Maria Lentinkhuis) 1926-1940
De Stichting Vacantie Kinderfeest (VKF) uit Amsterdam gaat in 1926 het pand in gebruik nemen. De Amsterdamse scholen gaan er nu gebruik van maken. Iedere hoogste klas van de lagere school kan zich aanmelden voor een driedaags verblijf in het huis. Er is een verdeelsleutel gemaakt zodat zowel openbare scholen als scholen met een bepaalde grondslag er geheel verzorgd gebruik van kunnen maken.
In het huis is plaats voor 85 personen. Corvee hoeft niet gedaan te worden. De kinderen zijn echt uit. De bedden zijn opgemaakt als ze aankomen! Het huis is absoluut geen koloniehuis of herstellingsoord voor bleekneusjes. De klassen die er komen sluiten (gewoon) hun lagere schooltijd af in Renkum.
De beheerder wordt de Heer H.C. Cramm die met zijn vrouw al een jaar het huis in Nunspeet heeft geleid en met hulp van buitenaf de kinderen en de begeleiders in Renkum gaat verzorgen.
Voor de Joodse scholen is er in een apart bijgebouw een complete ingericht “Joodse keuken” waar de dames Betje en Esther Cohen, die uit het dorp Renkum komen, speciaal voor deze groepen koken. De groepen kwamen destijds met de trein naar Rhenen en dan met de tram naar Renkum. Bij de halte Nieuweweg stapten ze uit. De Heer Cramm ging ze daar ophalen en de groep liep naar het kinderhuis. De koffers werden dan het laatste stukje met paard en wagen vervoerd.
Afbeelding: Amsterdamse schoolklas in het vakantie kinderhuis in Renkum, 1928.
(Bron: Stichting voor Heemkunde in de gemeente Renkum, collectie Gademan.)
Vacantie Kinderhuis 1940-1949
In de oorlogsjaren wordt het huis onder andere gebruikt door Rotterdamse groepen en het huis wordt ook gevorderd door het bezettingsleger. In 1943 wordt het huis zelfs in beslag genomen. De bonden in Nederland worden verboden en het huis komt net als alle andere bezittingen van anderen bonden op naam van het Nederlandsche Arbeidsfront. Later wordt het gebruikt om militairen in onder te brengen.
Het is maar goed dat de bezetters niet weten dat zoon Charles van de familie Cramm in 1940 als militair naar Engeland is uitgeweken en daar op een Spitfire vliegt in het 322 (Dutch) Squadron van de RAF. Hij zal niet terug komen, want op 30 Maart 1945 sneuvelt hij als hij in Zutphen een aanval uitvoert op een Duits Hoofdkwartier en door afweergeschut wordt geraakt. Hij stort neer bij Almen.
Na de bevrijding werd het huis gebruikt als onderkomen voor gezinnen uit Renkum die hun huis verloren hebben in de laatste oorlogsmaanden.
1949-1959
De familie Cramm keert na de evacuatie, die zij in Hilversum door gebracht hebben, terug. Het huis wordt weer terug gegeven aan de Nederlandse Onderwijzersvereniging afd. Amsterdam.
De oorlogsschade wordt hersteld en het huis wordt verbouwd. Er komt een speel/recreatie zaal, ontworpen door architect J. Grijpma uit Oosterbeek. De serre aan de noordkant van het huis verdwijnt. Als de Amsterdamse scholen weer komen, functioneert het vakantiehuis weer als vanouds. De reis wordt nu gemaakt met bussen van de NBM, die de groepen steeds brengen en ophalen. De joodse keuken wordt niet meer in gebruik genomen maar dient als slaapplaats voor personeel.
In 1951 komt het huis officieel in bezit van de Stichting Vacantie Kinderfeest uit Amsterdam. Er wordt centrale oliestook verwarming aangelegd en het huis is nu ook in de wintermaanden te gebruiken. In de wintermaanden verblijft dan de complete 5e of 6e klas van een lagere school, met onderwijzer, een hele maand in het huis. Er wordt les gegeven en men maakt excursies in de omgeving.
De familie Cramm blijft de groepen verzorgen tot 1959. Dan gaat de Heer Cramm, die 65 is geworden, met pensioen en gaat zijn schoonzoon, Gerard Gademan, die hem dan al enkele jaren assisteert, het beheer samen met zijn vrouw Joke Cramm overnemen.
1959-1988
Het huis ondergaat in 1967/68 een grote renovatie. Het voorterrein wordt iets kleiner omdat de Gemeente Renkum een stuk grond wil hebben om de bocht uit de Hartenseweg te halen (dit is nooit gebeurd). Er staat nu een bankje.
Afbeelding: Verbouwing vakantie kinderhuis in 1967 en 1968.
(Bron: Stichting voor Heemkunde in de gemeente Renkum, collectie Gademan.)
De serre aan de zuidkant en het balkon verdwijnen er komt een nieuwe eetzaal en een grotere moderne keuken. Boven worden de kamers en de douches aangepast en beneden wordt er een grotere garderobe met meer sanitair gebouwd. De voorzieningen voor brandveiligheid worden verbeterd. Ook verandert de naam iets. Vacantie wordt Vakantie. Er staat nu op de gevel: VAKANTIE KINDERHUIS in de nieuwe spelling.
Daar de scholen in Amsterdam steeds meer gemengde bevolking krijgen heeft de stichting VKF. steeds meer problemen om de bezetting van het huis te realiseren. Veel buitenlandse kinderen mogen van de ouders niet mee. Bovendien trekken de ouders zelf nu vaker er op uit met hun kroost. De stichting heeft nog meer huizen in het land nl. in Nunspeet, Valkeveen en Huizen. Men besluit om te gaan reorganiseren.
Afbeelding: Verbouwing vakantie kinderhuis in 1967 en 1968.
(Bron: Stichting voor Heemkunde in de gemeente Renkum, collectie Gademan.)
1988-1989
De familie Gademan koopt in 1988 het huis en het terrein van de stichting VKF en gaat aan het verbouwen. De recreatiezaal wordt voorzien van thermopane beglazing en een nieuw dak. Ook de inventaris van de zaal wordt vernieuwd. Het huis is nu geschikt en beschikbaar voor groepen uit het hele land. Al tijdens deze verbouwing toont de heer Campman interesse voor het pand. Het pand en de grond, 1.67.30 ha kadastraal, sectie B nr. 2457, gaat dan over naar Campman en de familie Gademan maakt de contracten met de groepen in het vakantieseizoen 1988 af.
Afbeelding: Vakantie kinderhuis na de verbouwing.
(Bron: Stichting voor Heemkunde in de gemeente Renkum, collectie Gademan.)
Eind oktober als de laatste groepen zijn vertrokken wordt het huis gesloopt en komt er op het terrein van villa Boschrust, het herstellingsoord en het vakantiehuis, de nieuwbouw van Café-Restaurant Campman, dat op 21 Juni 1989 wordt geopend. De geschiedenis van het Vakantie Kinderhuis is ook te vinden op het internet: www.vakantiekinderhuis.nl en foto’s op www.gelderlandinbeeld.nl.
Afbeelding: Restaurant Campman in 2014
Het valt mij op dat in het hele artikel geen enkele keer de naam van het Kinderhuis genoemd wordt: het Anna Maria Lentinkhuis. Ook op de Ansichtkaarten die door het VKF uitgegeven zijn, worden de Kinderhuizen in Huizen, Nunspeet en Valkeveen wel bij naam genoemd maar die van Renkum niet. De naam Anna Maria Lentink werd naar aanleiding van een erfenis aan het Kinderhuis toegekend, zie het Algemeen Handelsblad van 24 augustus 1939.
Hartelijk dank voor deze aanvulling. We gaan het onderzoeken en uiteraard aanvullen.
Ik ben in 1974 met school in het Vakantie Kinderhuis geweest.Ik vond dat zo leuk en mooi in het bos.Ik denk daar nog veel aan terug.Helaas is het gesloopt omdat een ondernemer weer zo nodig een nieuw gebouw moest om daar meer aan te kunnen verdienen.Kon Campman niet ergens anders zijn restaurant neerzetten ? Moest het speciaal op de plek waar dit mooie historische gebouw stond ? Mijn mening is dat het op de monumenten lijst gezet had moeten worden.Wat een mooi gebouw was dat zeg…En natuurlijk had het van binnen best gemoderniseerd kunnen worden al had de oude indeling ook volstaan met wat technische aanpassingen.
Ja ook ik heb daar met de Zonnewegschool uit Amsterdam een paar onvergetelijke dagen beleefd, ben nu 58, maar ongelooflijk of het gisteren was die ronde ijzeren wasbakken, het eten de gezelligheid een onvergetelijke tijd, en ja wel eeuwig zonde dat dit tegen de grond gegaan is, maar ik heb altijd nog die mooie
herinnering!
Ik ben hier ook nog geweest toen ik in de 6e klas zat van de Clara Feyschool in Amsterdam. Dat is al héél lang geleden in 1956. 3 dagen uit! Dat was nog eens wat. Ik heb er ook nog een klassenfoto van.
Ook in ben er geweest en wel drie weken met de oranje vrijstaat school uit Amsterdam in 1969 en heb er super leuke tijd gehad. Nu ik weer een paar dagen in de buurt ben wilde ik het graag op zoeken maar helaas het is verdwenen
Ik was er ook van de Oranje vrijstaatschool met Meester ( Jan ) Drent. Ik was dat jochie dat ging kunstfluiten voordat we gingen slapen.
S’morgen les en s’middags leuke dingen doen.
Later Naar het circus en IJsland geweest. Kan me jou nog goed herinneren Martin. Goede voetballer en speelde bij Ajax.
We hadden toen nog gevoetbald tegen de jongens van Renkum en als beloning een Patatje.
Het was september 1949 toen wij, achtenveertig leerlingen van de zesde klas van de Lovelingschool, een openbare lagere school in de Jan van Riebeeckstraat 13 in Amsterdam-west, ons opmaakten om met een groen gekleurde autobus en onder begeleiding van meester Van der Neut en juffrouw Kleiterp, welke juf ons in de eerste drie schooljaren les had gegeven, te vertrekken naar Renkum, gelukkig een eind van Amsterdam weg, zodat wij een lange autorit voor de boeg hadden. Weliswaar moesten er ook nog enige leerlingen van de Parelschool opgehaald worden, maar wij waren verreweg in de meerderheid, dus zij betekenden geen storende factor voor ons.
De herinneringen aan deze onvergetelijke drie dagen in die prachtige omgeving zullen mij altijd bijblijven; uiteraard ook al, omdat wij weinig gewend waren tijdens de oorlogsjaren en de jaren erna. Het viel mij op dat wij klasgenoten elkaar nu eens op een geheel andere wijze leerden kennen dan in die vijf jaar daarvoor in een klaslokaal.
’s Nachts, op de slaapzaal, bleek dat wij weinig op hadden met de titel van de zaal. De meester en de juf moeten die drie dagen een ernstig verouderingsproces ondergaan hebben.
Wat is het toch jammer dat aan het schitterende initiatief van onderwijzers aan het begin van de vorige eeuw zo’n jammerlijk einde is gemaakt.